Saturday, September 10, 2011

nokturnal na tipanan

sa gabi, ang dilim ay parang itim na arnibal
   na bumubuhos
at tayo, isang pares ng langaw na dito'y nabibighani,
   tumitikim, nadidikit, hanggang sa 'di na makalipad
ang malapot at matamis na katas ng gabi, pinupunan ang
   mga puwang sa pagitan ng ating katawan,
pinupuno ang kawalang naghihiwalay sa atin sa mga
   dingding ng silid
kay bagal ng bawat nating kilos
pero ang ating hininga, di mahabol ng mga kamay
   ng orasan
sana, huwag nang dumating ang umaga
sapagkat sa pagsikat ng araw, tutuyuin nito ang dilim
   kung paanong ang arnibal ay pinalalabnaw ng pagsundot
   ng apoy, pinasisingaw
muli, magkakaroon ng puwang sa pagitan ng ating katawan,
   ika'y lilipad palayo, babalik ang kahungkagan sa paligid
at ang tanging iiwan ng natuyong itim na arnibal, sunog
   na asukal na kay pait.






25 aug 05
thursday
5.45 pm

No comments:

Post a Comment