pamilyariti

minsan, tayo'y naghahanap ng mga bagay
na pamilyar.

ang isip nati'y humahabi ng lohikal na
konklusyon mula sa abstraktong konsepto,
kung paanong ang mata'y tumutungkab ng tiyak
na balangkas mula sa masalimuot na biswal.

tumunganga ako sa nagsisiksikang mga ilaw
ng Kamaynilaan, naghahanap ng pamilyar
na konstelasyon
subalit mga mata ko'y tinarak ng liwanag ng mga
bumbilya bago ko pa ma-ispatan ang Northern Cross.

dumungaw ako sa bintana at pinaglakad ang aking
paningin sa gitna ng dumaraang mga tao upang
hanapin ang aking ina sa matandang babaeng may
tangang supot, ang aking ama sa pulubing nakasalampak
sa bangketa, ang Diyos sa sorbeterong may tuwalyang
nakasampay sa balikat
ang natagpuan ko'y bumbunan, batok, braso, sapatos.

tinangka kong bumuo ng pamilyar na pangalan sa mga
taeng hugis letrang nakalutang sa inidoro
pero ako pala'y tinatakasan ng pangalan kapag
tinitibi.

kinuha ko ang panimulang letra sa bawat pangungusap
ng bawat talata ng headline sa tabloid, nirambol,
upang tumuklas ng natatagong mensaheng maghahayag
ng lihim ng piramide o kaya'y ng mga obra ni Da Vinci
pero sino'ng niloloko ko?

paggising ko nang umaga, natagpuan ko ang hinahanap kong
pamilyariti sa hubad na katawan ng estrangherong
nakahilata sa aking kama.


27 july 05
wednesday
8.48 pm