panty

"Anak, baka nagugutom na kayo, maghapunan na kayo ni Cocoy diyan."

"Nay, wala na po si Cocoy. Umuwi na po."

"Ganun ba? Aba'y bakit hindi man lamang nagpaalam?"

"Akala po kasi namin natutlog na kayo e. Ayaw naman po naming maabala pa kayo."

"Hindi. Nakahiga lang ako. Mangyari'y masakit na naman ang rayuma ko sa paa't di na naman ako makalakad."

"Ay, magpahinga na kayo nay. Kayo ba, kumain na po ba kayo?

"Oo, kanina pa. Nandun ang ulam sa paminggalan. Initin mo na lang. Mahirap na, baka kainin na naman ng pusa pag iniwan ko sa mesa. Aba'y yung daing na bangus na bigay ni Mareng Rosie kahapon, iniwan ko lang sandali sa mesa para bumili ng suka ke Mareng Nita. Akalain mong pagbalik ko'y naabutan ko nang kinakain ng lintek na pusang iyon. Kung di lang dahil sa rayuma ko'y naabot na naman sana siya ng palo ng walis ko. Ke sarap pa naman ng daing na iyon, hindi makati sa dila, maganda'ng pagakakabilad. Nga pala, si Cocoy ba yung narinig kong inuubo kanina?"

"Opo, may sinat nga po e."

"Kawawa naman ang batang iyon, ke bait pa naman. Sa lahat nang naging manliligaw mo'y siya lang ang humahalik sa akin e. Pakiramdam ko tuloy e bata pa ako. Hehe. At pati ako'y binibigyan ng sokolate't bulaklak."

"Tuwing pumupunta nga po dito yun e laging kayo ang unang hinahanap."

"Magaling ding dumiskarte ang loko ano? Alam niyang ang ina muna ang dapat ligawan para mapasagot ang anak. Hehe. Nga pala anak, paki-silong mo muna nga ang panty ko't baka mahamugan pa."

"Maya-maya na po nay. Pagkatapos na po ng Mara Clara."

"Ngayon na't baka mahamugan pa'ng panty ko. Mahirap na."

"Mamaya na po. Nanonod pa ako e."

"Ano ka bang bata ka? Diyan lang naman sa labas yon e. Lalabas ka lang nang konti't aabutin mo sa sampayan."

"Hindi naman ho mawawala ang panty nyo sa labas e."

"Aba't ang lintek na batang ire't. Alam ko namang walang kukuha nun e. Yung iniintindi ko lang ay baka mahamugan yun at magkasakit pa ko."

"Nay, di po totoo yun. Wag kayong magpapaniwala dun. Mag-yi-year 2000 na po. Kasabihan lang yun ng matatanda sa una."

"Ano bang di totoo? Sige nga. Bakit si Mareng Cora? Ugali nung iwang nakababad magdamag ang mga pasador niya sa kulahan. Saka yung mga panty nya, hinahayaan niyang mahamugan sa sampayan. Hayan tuloy, naoperahan sa matris. Ang mangyari'y tinubuan daw ng maliliit na bukol. Aba'y di rin kukulangin ata sa singkwenta mil ang nagastos ni Mareng Cora dahil dun, balita ko."

"Hay naku, nay. Ang sabihin nyo, matagal nang may sakit ang tao't ngayon na lang napuna. Sabi ng titser ko sa Science, mga kimikal daw sa pagkain ang sanhi ng mga bukol na katulad nun."

"Ano bang kimikal sa pagkain e ke sarap ng kinakain ni Mareng Cora't sagana pa siya sa bitaminang pinapadala ng anak niyang nars sa isteyts. Ang pamangkin niyang si Laura'y ganoon din ang nangyari a, naoperahan din dahil sa bukol sa matris. Mahilig din yung magpahamog ng panty sa sampayan. O sige nga?"

"Nagkataon lang po yun."

"Ano bang nagkataon? Basta, isilong mo na yung panty ko't mahamog na. Aba'y kung hindi lang masakit ang rayuma ko'y kanina ko pa kinuha yon."

"Heto na nga po't kukunin na."

Makalipas ang disi-otso minutos.

"O, bakit ang tagal mo?"

"Nay, wala namang panty dun e."

"Ano bang wala e dun lang nakasampay yon? Nagmamadali ka na naman kasi sa telebisyon e."

"Wala nga pong nakasampay dun kahit isa. Wala ring naka-kula. San nyo ba isinampay kasi?"

"Aba'y e di sa sampayan. Isa lang naman ang sampayan natin a. Tingnan mo uli, hanapin mo uli. Baka hinangin lang yon at nahulog."

"Wala nga po. Hinanap ko na sa paligid. Wala sa kulahan, wala sa mga halaman. Umabot pa nga po ako sa labas ng tarangkahan at dahil baka kako nalaglag at tinangay ng pusa, pero wala talaga."

"Aanhin naman ng pusa ang panty ko? San naman mapupunta yun e wala namang kukuha nun? Naku, nahamugan na'ng panty ko."

Samantala, nakauwi na si Cocoy sa bahay nila. Kasalukuyan siyang nakahiga sa kama at may kayakap na panty. Hindi na magiging mahamog ang mga gabi ni Cocoy.


16 feb 05
wednesday